خانهام آتش گرفتهست...
پنجشنبه, ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۹،
آتش که فقط در جهنم نیست، گاهی آتش خیلی نزدیک است. آنقدر که حتی با حرارت و گرمای زیادش مانوس شدهایم و ما را نمیسوزاند؛ ما آدم های عادت کردنیم...
یَا عَالِمَ الْخَفِیَّاتِ یَا عَالِمَ السِّرِّ
خودت بهتر از هرکسی آگاهی به آتش درونمان حتی آگاه تر از خودمان به خودمان...
یَا مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ ما را از آتشی که به جانمان افتاده رهایی بخش، از این دلهای مرده...
یَا مَنْ لا یُحْیِی الْمَوْتَى إِلا هُوَ
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ
یَا طَبِیبَ الْقُلُوبِ
یَا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ
یَا أَنِیسَ الْقُلُوبِ
یَا مَنْ لا یُقَلِّبُ الْقُلُوبَ إِلا هُوَ
...الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَب...
آنقدر نزدیک که سنسورهای زندگی وجودمان را از کار انداخته ...
همان عادت کردیم !