ما پیروزیم اگر...

امام علی علیه السلام:
فازَ مَنْ أَصْلَحَ عَمَلَ یَوْمِهِ وَاسْتَدْرَکَ فَوارِطَ أَمْسِهِ؛
پیروزی و موفقیت یافت کسی که عمل امروزش را درست کرد و کوتاهی های دیروزش را جبران نمود.

دنبال مقصر گشتن بعد از شکست، احتمالا کار درستی نباشد ولی دنبال تقصیر گشتن حتما کار درستی است. اینکه عدم پیروزی جبهه انقلاب را منحصر در جبر زمانه بدانیم و با جبرگرایی معتقد باشیم، قطعا ما هرکاری می‌کردیم شکست می‌خوردیم، نتیجه‌اش شکست‌های بعدی است. امام معصوم می‌گوید تقصیرهای دیروز اگر جبران نشود به پیروزی نخواهیم رسید.

🔹وَأَطیعُوا اللَّهَ وَرَسولَهُ وَلا تَنازَعوا فَتَفشَلوا
و خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید! و نزاع نکنید، تا سست نشوید

اولین گام اشتباه، نزاع درونی جبهه انقلاب بود. درحالی که عده‌ای بر ائتلاف تاکید داشتند عده‌ای دیگر سخت مخالف ائتلاف بودند. برای مثال محسن منصوری در زمانی که بیشتر بزرگان سیاست و چهره‌های انقلابی برای اجماع تلاش می‌کردند گفت: «برای آمدن به عرصه انتخابات حجت بر ما کامل شد، اما برای کنار رفتن هیچ حجتی وجود ندارد!». درحالی که علی نیکزاد حرف دیگری زد: «اگر بزرگان برای ائتلاف به جمع‌بندی برسند، همه نامزدهای خط انقلاب به دنبال این هستند که نتیجه انتخابات به اینجا ختم شود»

این نزاع در بالا درحالی در حال رخ دادن بود که در پایین و در فضای مجازی نزاع بالا به یک جنگ تبدیل شده بود. طبق آمار یکی از نهادها، حجم تولید محتوای فضای مجازی درباره کاندیداها از شروع ثبت‌نام کاندیداها تا ۳ تیر به این شکل بوده:
جلیلی ۸۲ درصد مثبت و ۱۶ درصد منفی و قالیباف ۲۴ درصد مثبت و ۷۲ درصد منفی. درحالی که ۸۶ درصد حجم محتوای تخریبی علیه قالیباف توسط جریان انقلابی (هواداران جلیلی) صورت گرفته شده بود.

🔹بایسته‌ها و نبایسته‌های نظرسنجی‌ها
در این انتخابات استفاده نادرست و بیش از حد از نظرسنجی‌های غیرعلمی هم گاهی آن‌ها را به نظرسازی تقلیل داد و هم با ضریب دادن بیش از حد به آن‌ها مردم را در تردید نگه داشت و حتی گاهی نظر آنها را عوض کرد. درحالی که نظرسنجی‌های اینترنتی غیرعلمی از نوع ایتایی، تلگرامی، توییتری، اینستاگرامی به دلایل مختلف از جمله عدم دقت در نمونه‌گیری هیچ‌وقت در سطح ملی قابل اعتنا نیستند ولی مقایسه نظرسنجی‌های مراکز معتبر افکارسنجی دور اول با نتیجه انتخابات نشان می‌دهد که با اینکه میزان مشارکت مردم در نظرسنجی‌ها با آنچه اتفاق‌افتاد فاصله داشت ولی دو  پیش‌بینی در همه نظرسنجی‌ها درست بود؛ یکی دو دوره‌ای شدن این انتخابات و دیگری در صدر بودن پزشکیان. پس این کاملا مشخص بود که پزشکیان به دور بعد می‌رود به همین خاطر بعضی مراکز افکارسنجی یک موضوع دیگری را هم مطرح کردند و آن اینکه در دوگانه‌های موجود کدام فرد توانایی پیروزی در مقابل پزشکیان را دارد؟    

نظرسنجی مجلس: از میان پاسخگویانی که قطعاً یا احتمالاً در انتخابات پیش‌رو شرکت خواهند کرد، اگر «سعید جلیلی» انصراف دهد، ۵۱ درصد از آراء ایشان به سبد رأی «محمدباقر قالیباف»، ۱۳ درصد به سبد رأی «علیرضا زاکانی»، ۱۲ درصد به سبد رأی «سیدامیرحسین قاصی‌زاده هاشمی» و ۸ درصد به «مسعود پزشکیان» منتقل خواهد شد.
از میان پاسخگویانی که قطعاً یا احتمالاً در انتخابات پیش‌رو شرکت خواهند کرد، درصورت انصراف «محمدباقر قالیباف»، ۲۷/۱ درصد از آرای ایشان به سبد رأی «سعید جلیلی»، ۲۱/۵ درصد به سبد رأی «مسعود پزشکیان»، ۱۲/۱ درصد «سیدامیرحسین قاضی‌زاده هاشمی»، ۸/۴ درصد «علیرضا زاکانی» و ۳/۷ درصد به «مصطفی پورمحمدی» منتقل خواهد شد.

ایسپا: با انصراف سعید جلیلی ۴۸ درصد طرفداران وی به محمدباقر قالیباف، ۱۵.۱ درصدشان به علیرضا زاکانی و ۷.۹ درصد به مسعود پزشکیان رأی خواهند داد.
 در حالی که با انصراف قالیباف ۳۳.۳ درصد آراء وی، به سبد رای سعید جلیلی افزوده می،شود و ۱۹.۴ درصد به پزشکیان رأی خواهند داد. ۱۸.۵ درصد نیز گفته‌اند برای جایگزینی تصمیمی نگرفته و باید برنامه نامزدهای دیگر را ببینند.

متا: در دوگانه آقایان پزشکیان و قالیباف، ۵۰.۳٪ از مشارکت کنندگان قطعی و احتمالی در انتخابات، گفته‌اند به آقای قالیباف رأی خواهند داد. در دوگانه آقایان پزشکیان و جلیلی، ۴۶٪ به آقای جلیلی رأی خواهند داد.

🔹رای‌های منفی
کسی که در دور دوم مقابل پزشکیان قرار می‌گرفت بیشتر از آنکه رای‌های مثبتش اهمیت داشته‌باشد رای‌های منفی‌اش مهم بود. چون بدنه انقلابی که خیلی‌هایشان تا صبح رای‌گیری مردد بین قالیباف-جلیلی بودند و تعداد مرددین در نظرسنجی‌ها هم موید این حرف است به هرحال به کاندیدای جبهه انقلاب رای می‌دادند، نکته مهم جذب رای‌های عموم مردم و خاکستری‌ها بود. 
برعکس تصور رایج، جامعه چند فرهنگی ایرانی نشان داده‌است «مسائل فرهنگی» بیشترازهرچیزی برایش اهمیت دارد حتی بیشتر از مسائل اقتصادی! در همین انتخابات با اینکه سعید جلیلی بر شعارهای اقتصادی، قشر محروم و روستایی تاکید داشت مسعود پزشکیان دست روی مسائل فرهنگی گذاشت و حتی حرف پیشین او در مورد بنزین ۲۵هزارتومانی مورد توجه قرار نگرفت! این اهمیت را حتی در مقایسه مسئله بنزین سال ۹۸ و درگذشت مهسا امینی سال ۱۴۰۱ هم می‌توان دید. ناآرامی‌های بعد فوت مهسا امینی به عنوان یک موضوع فرهنگی در مقایسه با ناآرامی‌های بنزین به عنوان امری اقتصادی، طولانی‌تر، رادیکال‌تر و گسترده‌تر بود. رای منفی جلیلی با توجه به سخنان و عملکرد خودش و اطرافیانش در مقایسه با رای منفی قالیباف در بدنه غیر مذهبی و انقلابی ایران خیلی بیشتر بود. مردم از رویکرد فرهنگی جلیلی در اینترنت و حجاب  و ... می‌ترسیدند. نظرسنجی‌ها هم موید این حرف بودند. 

🔸پی‌نوشت: ما یک دفعه در این انتخابات در این موقعیت ژئوپلیتیک پیاده نشده‌ایم! ایران تا بوده همین بوده؛ معجونی از قومیت‌های مختلف. این جملهٔ تکرار شونده که رای‌های انتخاباتی امسال قومیتی بود بیش از اینکه قابل اعتنا باشد بیشتر فرافکنی و جبرگرایی است. باید پرسید چرا سه سال پیش که رییسی رئیس‌جمهور شد رای‌های ایران قومیتی نشد؟ مگر همتی رقیب او از یکی از مناطق ترک‌نشین نبود؟ مگر همتی و مهرعلیزاده در مناظرات برای بیدار کردن رای‌های قومیتی به زبان آذری صحبت نکردند؟
حتی اگر این موضوع را بپذیریم که پیروز این انتخابات با رای قومیتی بالا آمد، بی خیال خراسان جنوبی و رضوی و شمالی هم شویم که رای قومیتی جلیلی بالاتر بود، همینطور بیخیال رای‌های گفتمانی قم و کرمان شویم،‌ اگر رای پزشکیان را در سیستان‌وبلوچستان و آذربایجان‌ها و اردبیل و کردستان نصف کنیم و به رای جلیلی اضافه کنیم باز هم رای پزشکیان بالاتر است. 
ضمن اینکه این شد دلیل؟ در انتخابات بعدی اگر کاندیدای اصلاح‌طلبان کرد و ترک و بلوچ و عرب بود و روی این مسائل تکیه کرد چه کنیم؟ آن وقت هم با گفتن اینکه رای‌ها قومیتی بوده باید شکست را بپذیریم و تلاشی برای رسیدن به اتحاد و یک پیروزی عاقلانه نکنیم؟!

 

 

کارنامه قالیباف در «حوزه زنان»

 

حوزه زنان از آن مقولاتی است که خیلی وقت است به عرصه جولان دادن افراد، جریان‌ها، گروه‌ها تبدیل شده‌ا‌‌ست. از طرفی هرکجا  پای مردم به میان می‌آید ادعاهای پوپولیستی هم سرو کله‌شان پیدا می‌شود. وقتی این دو مقوله یعنی «مردم» و «حوزه زنان» با هم ترکیب شود این ادعاها بیش و پیش از همه به میدان می‌آید و همچون صیادی به دنبال شکار خود می‌گردد.
در این میان هستند افراد و گروه‌هایی که بدون ادعاهای گزاف چه در نظر و چه در عمل وارد میدان واقعیت شده‌اند و دلسوزانه فعالیت کرده‌اند. ولی مثل اکثر مواقع در هیاهوی پوپولیست‌ها صدایشان به گوش کسی نرسیده‌است. به عنوان یک دانش‌آموخته و فعال حوزه زنان و خانواده که سال‌ها کار مسئولان و مدعیان را در این زمینه رصد کرده، باید بگویم در میان تمام مدیران و مسئولان قطعا محمدباقر قالیباف یکی از درخشان‌ترین کارنامه‌ها را در حوزه زنان و خدمت‌رسانی به ایشان دارد. در این یادداشت قصد دارم بخشی از کارنامه قالیباف را در حوزه زنان مرور کنم. منظورم از کارنامه قالیباف، حضورش در نیروی انتظامی، شهرداری و قوه مقننه است و با توجه به اینکه بازه‌ای 23 ساله را شامل می‌شود و قصدم مختصرنویسی است، این یادداشت در حد وسع و توان بنده است.

مطمئنم خیلی‌ها هنوز نمی‌دانند که تنها کلانتری زنان در ایران در زمان مدیریت قالیباف در نیروی انتظامی تاسیس شده‌است. کلانتری که نه تنها اکثر کارکنانش بلکه رئیسش هم یک زن است که به مشکلات و مسائل زنان رسیدگی میکند. همه کاری هم انجام می‌دهد از  رسیدگی به پرونده‌های سرقت و دختران فراری و اعتیاد تا قاچاق و قتل! تنها کلانتری زن در ایران مثل بقیه کلانتری‌های دیگر همه‌جور درجه‌داری دارد سروان، افسر، کارآگاه. فقط تفاوتش این است که درجه‌داران این کلانتری همه زن هستند.
این اتفاق خوشایند دقیقا در همان سالی رخ می‌دهد که اولین گروه پلیس زنان از دانشکده آموزش عالی کوثر فارغ‌التحصیل و وارد نیروی انتظامی می‌شوند. درموارد دیگر هم کلا دوره قالیباف در نیروی انتظامی دوره عملی‌شدن همه طرح‌های قبل از او و زمان خود او در مورد پلیس زن است

کارهای قالیباف برای زنان در شهرداری برخلاف گمان اکثر افراد به «پارک‌های بانوان»، «مجموعه‌های شهربانو» و احیانا «اتاق مادر و کودک» در سطح شهر خلاصه نمی‌شود. مواردی که ذکر می‌کنم بعضی از آن اقدامات است که احتمالا به گوش خیلی ها نرسیده است.

 

-یکی از بهترین اتفاقات آن دوران، مجموعه «شهردخت» بود که برای مخاطب خاص ساخته شده‌بود! «دختران دانشجو»؛ آن هم در خیابان کارگر. مجموعه‌ای بزرگ ، در سه طبقه و برای اوقات فراغت دختران دانشجو. جایی که می‌توانی با خیال آسوده هم در آن استراحت کنی، هم ورزش کنی، هم خرید کنی و هم عکس بگیری!
-زنان بدسرپرست و خودسرپرست از آن زنانی هستند که همیشه همه دلشان می‌خواهد برایشان کاری بکنند! ولی اکثرشان در حد همان حرف می‌ماند. «مجموعه‌های کوثر» از دیگر اقدامات موثر و مفید شهرداری برای این زنان بود که بعد از شناسایی این زنان، آن‌ها را آموزش می‌داد و بعد امکان فعالیت و درآمدزایی را برایشان مهیا می‌کرد. این فعالیت‌های تولیدی در زمینه‌های مختلفی از ساخت کیت‌های الکترونیک و ساخت زیورآلات گرفته تا تولید پوشاک را شامل می‌شد. البته به همینجا هم ختم نشد و فرزندان این زنان هم از آموزش‌های تحصیلی و شغلی بهره‌مند شدند. نتیجه این کارها از همه چیز شیرین‌تر بود، هفده هزار نفر از زنان در این مجموعه‌ها تحت پوشش قرار گرفتند.
-ایجاد گرم‌خانه مخصوص زنان در تهران هم جزو  اولین‌های قالیباف بود که برای قشر آسیب‌دیده تدارک دیده‌شده بود و غیر از جای خواب  و غذا، خدمات پزشکی و مددکاری و توانمند سازی هم به زنان بی‌خانمان می‌داد.
- تجهیز کتابخانه‌های تخصصی زنان
- جشنواره‌های زنانه محله‌محور با رویکردهای آموزشی، اشتغال‌زایی، فرهنگی
 -«خانه‌های تسنیم» با رویکرد حل معضلات محله توسط زنان

از جمله اقدامات مجلس یازدهم لایحه ارتقای امنیت زنان بود که به موضوعات مختلفی می‌پرداخت و از حوزه آموزش و پیشگیری تا درمان و مددکاری و اقدامات حقوقی را شامل می‌شد. این قانون مصادیق زیادی را مدنظر قرار داده که این مطلب کوتاه نمی‌تواند همه را بیان کند ولی بعضی از موارد آن یادآور مصادیقی است که زمانی در جامعه ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده‌بود:
«جرم‌انگاری  ارسال بدون رضایت پیام مستهجن به زنان»
«مجازات شوهری که همسر خود را از خانه اخراج کرده یا مانع ورودش شده »
«جرم‌انگاری اجبار زن به ازدواج یا طلاق »
«مجازات زوجی که علم به ازدواج اجباری زن دارد»
«اصلاح مقررات راجع به صدور گذرنامه برای زنان»
«اعطای تسهیلات قرض‌الحسنه در جهت اشتغال زنان آسیب‌دیده فاقد تمکن مالی»
«درمان رایگان زنان آسیب‌دیده فاقد تمکن مالی»
«رسیدگی خارج از نوبت به جرایم آسیبی در پرونده‌های سوء رفتار علیه زنان»
«تشدید مجازات هرکس که مرتکب قتل عمد زنی شود و به هر علت قصاص نشود»
و...
اقدام بعدی مجلس، مواد الحاقی برنامه هفتم توسعه است که به طور خاص به موضوعاتی چون حکمرانی زنان( توجه ویژه به معاونت امور زنان و خانواده رئیس جمهور و ساختار مشاوره امور زنان و خانواده دستگاه‌های اجرایی) مصوباتی برای زنان روستایی و عشایر برای اولین بار و رفع موانع کنش اجتماعی زنان می‌پردازد.

صد جان بطلب...

خوشحالم برایت..‌

هروقت که سرت بلند میشود، هروقت مثل کوه می‌ایستی، هروقت نمیگذاری کسی نگاه چپ بهت بیندازد، با تمام وجود بهت می‌بالم؛

چه زمانی که جنگاوری‌های دلیرانه  آریوبرزن‌ها و سورناها را می‌خوانم...

چه رئیسعلی دلواری‌ها و باقرخان‌ها و ستارخان‌ها و میرزاکوچک‌خان جنگلی ها را 

چه همت‌ها و باکری‌ها و چمران‌ها و حسن باقری ها

چه بی بی مریم ها و فرنگیس ها و معصومه آباد ها و مرضیه دباغ ها...

 

چه فرقی میکند چه زمانی و چه کسی؟! برای من سرافرازی تو مهم است؛«صدجان بطلب، یک‌رای  به چه ارزد؟»

رای می‌دهم

من رای میدهم؛ نه به خاطر اینکه حق دارم رای بدهم، به این خاطر که وظیفه دارم رای بدهم.من رای می‌دهم برای اینکه در برابر قطره قطره خون آنهایی که رفتند تا کشورم بماند مسئولم...

رای میدهم...
به خاطر خون سردار قاسم سلیمانی 
به خاطر خون شهید فخری‌زاده
به خاطر خون شهید حجازی 
رای میدهم به خاطر شهدای میدان ژاله نزدیک خانه‌مان.
به خاطر خون همه شهدایی که گمنام رفتند و مادرهایی که تا ابد چشم انتظار ماندند.

رای میدهم به خاطر پدر شهید دوستم،
به خاطر همه سالهای بی پدری بعد از ده سالگی اش...
به خاطر خون پاک پدر شوهر خاله‌ام که از وقتی خیلی کوچک بود شد مرد خانه شان...
به خاطر خون دایی شهید همسرم...
به خاطر خون پسر خاله پدرم که همبازی کودکی شان بود...

من رای میدهم برای همه خون‌هایی که ریخته شد تا ایران بماند...