وقتی واکنش بیشتر از آنچه که باید باشد آدم را به فکر فرو نمی‌برد که هیچ؛ حوصله آدم را هم سر می‌برد. بی‌تدبیری و بیشعوری و بی‌سلیقگی وزارت آموزش و پرورش که کاملا واضح و مبرهن است ولی آدم که واکنش‌ها را می‌سنجد خنده‌اش می‌گیرد:
خانم ابتکار که همه‌جا جلوتر از همه نظرات تندشان را به سمع و نظر مردم می‌رسانند در این قضیه خیلی شیک و مجلسی و بدون هوچی‌گری گفته‌اند که این کتاب را باید کنار کتاب علوم دید ولی به هرحال دختران را نمی‌توان نادیده گرفت. عجب! بنده خدا راست گفته‌است ولی ما از آنجایی که اکثر اوقات نیمی از واقعیت را از زبان ایشان شنیده‌ایم این واکنششان برایمان جالب و عجیب است.
از آن طرف طیف وسیعی از آد‌مها با الفاظ مختلف از خجالت وزارت آموزش و پرورش درآمده‌اند. جالب اینجاست این گروه هم گاهی دهانشان بسته می‌ماند ولی حالا رگ گردنشان باد کرده. خنده‌دارتر واکنش آنهایی‌ست که این حذف را نشانی از حذف نیمی از جامعه دانستند و ظلم و زوری که کودکان دختر در این سرزمین نصیبشان میشود! خنده‌دارترین هم برای آن پوستری که تصویر دو مرد را روی جلد کتاب طراحی کرده که دارد با زور و چماق دخترکان را می‌برد. بله! نیمی از جمعیت دختران ایرانی تحت ستم و زور پدر و لابد «پدرسالاری» ست. آری همه یا اکثر دختران ایرانی «رومینا» هستند...
پی‌نوشت: آقای زیبایی‌نژاد در مباحث یکی از کلاسهایشان می‌گفتند که ذهن بشر امروز مدرن و پست مدرن است بدون اینکه بداند و گاهی حتی بخواهد. این را هم من اضافه می‌کنم ذهن مردمان ایران تحت تأثیر مباحث فمینیسم هست؛ چه بخواهند چه نخواهند. چه بفهمند چه نفهمند. و این البته همیشه بد نیست. لذا این اذهان حذف کتاب قرآن از یکی از کتب درسی را نمی‌بیند، ببیند هم برایش اهمیت ندارد. از آن طرف به جای اینکه طوفان توییتری راه بیندازد یا «محمد» را ترند کند همه حواسش سمت آن دخترکان است...
- ۱ نظر
- ۲۱ شهریور ۹۹ ، ۰۱:۲۵
