- ۵ نظر
- ۰۱ آذر ۰۰ ، ۰۰:۲۸
امروز روز جهانی زنان خانه دار است خیلی وقت است میخواستم درباره خانهداری مطلب بنویسم ولی نشد. این روز را مغتنم میشمارم و چند خطی مینویسم به عنوان مقدمهی ورود به بحث و انشالله در آینده مطلب را کامل میکنم.
خانهداری مثل زمان گذشته نیست نه شکل و ساختارش ونه نوع نگاه به آن. ساختارش که قطعا زیر سایه پیشرفت و تکنولوژی تفاوت های آشکاری یافته و خیلی از کارها دیگر در دایره خانهداری قرار نمیگیرد یا ماشین آن را انجام میدهد و یا بعضی مشاغل خاص. آنچه این روزها اهمیت دارد نوع نگاه به خانهداری ست. قطعا نگاه زنان امروز به خانهداری خیلی متفاوت با زنان دیروز است درحالی که نگاه مردان به این مقوله تفاوت آشکاری نکردهاست و آنچه موجب افزایش نگاه منفی به خانهداری شده است نگاه همین مردان و زنان به آن است. رسانه و سیاست های لیبرالی و فمینیستی و دیدگاه روشنفکران و سلبریتی ها و ... قطعا در این دیدگاه منفی موثر بودهاست ولی آنچه اول از همه باید تغییر کند خودمان هستیم. خودمان به عنوان زن یا مرد؛ اینکه ذهنمان را از کجا تغذیه میکنیم؟
اسلام بهترین، زیباترین و بهروزترین دیدگاه را در اینباره دارد. اسلام آنجا که بحث حقوقی را مطرح میکند میگوید زن وظیفهای ندارد که کار خانه را انجام دهد و آنجا که بحث اخلاقی را مطرح میکند میگوید خانه داری زن معادل جهاد است...هیچ مکتبی نمیتوانست به این زیبایی این مطلب را بیان کند. اسلام آنجایی که بحث حقوقی میکند مخاطبش مرد است و می گوید تو نباید خانه داری را وظیفه زن بدانی، نباید او را بازخواست کنی، نباید زیادهخواه باشی و بدانی وقتی همسرت این کار را انجام میدهد سپاسگزار او باشی؛ یعنی حالت طلبکاری که اصولا و عموما در مردان در قبال خانه داری زنان وجود دارد را نکوهش میکند. از طرفی وقتی بحث اخلاقی میکند مخاطبش زنان هستند. زنان را تشویق میکند به این کار و اجر و ثواب بسیاری برای آن قرار میدهد؛ که اگر ما زنان این ها را بفهمیم و بدانیم و نیت مان را درست کنیم که آنچه انجام میدهیم کاری ست که خدا دوست دارد و ما را به خدا مقرب تر میکند چقدر میتواند حالمان را خوب کند و خستگیمان را کم میکند...